ေမ့မွျဖစ္မယ္ဆိုတဲ့ စိတ္နဲ႔
အလြမ္းတံခါးကို ထ ပိတ္လိုက္တယ္...
ႏွလံုးသားက အေၾကာက္အကန္ျငင္းေနတယ္
သူ မေမ့ႏိုင္ပါဘူးတဲ့ ...
နံရံေပၚက စကၠန္႔သံ ေျခာက္ကပ္ကပ္က
အားေပးရွာပါတယ္.. အခ်ိန္က ကုစားသြားမွာပါတဲ့
ဦးေႏွာက္က ရႈတည္တည္နဲ႔ ၀င္ေဟာက္တယ္

ငါ့ memoryဆိုတာ ေသဆံုးဖို႔ခက္တယ္ဟ တဲ့ ။
သူတို႔ေတြ အျငင္းပြားေတာ့
က်မ အသည္းေလး မ်က္ႏွာငယ္ရွာတယ္
သူသည္လည္း ဒါဏ္ရာ ဗရပြ နဲ႔ေလ ..
မ်ိဳသိပ္ထားပါမ်ားခဲ့လို႔လားပဲ
ခံစားခ်က္တခ်ိဳ႕က .. ေရဓါတ္ ၁%ေလာက္နဲ႔ေပါင္းျပီး
မ်က္၀န္းအိမ္ကတဆင့္က်လာတယ္..
ငါတို႔ ... ရာခိုင္ႏႈန္းျပည့္
အရမ္းခ်စ္ခဲ့တာပါတဲ့ ...။ ...... ။

လင္းယုန္ျဖဴေလး

>အျပည့္အစုံဖတ္ရန္>